Suriname waar...

Suriname ....

Waar een man altijd met een machinegun voor het casino staat,

Waar de neppe kleding echter lijkt dan het origineel,

Waar de papagaaien elke dag over je hoofd vliegen,

Waar de chinezen alle supermarkten runnen,

Waar de airco een must is op je werk,

Waar de taxichaffeur als die last heef van zijn keel gewoon een grote slok neemt uit een fles hoestdrank en dan hoopt dat het weg gaat,

Waar al die Surinaamse Dollars je portemonnee dik maken,

Waar kokosnoten, bananen en mango’s gewoon aan de boom groeien,

Waar de zon elke ochtend weer schijnt,

Maar als het regent de straten gelijk blank staan,

Waar muskieten je elke avond lek prikken,

Waar apen overal rondslingeren in de rimboe,

Waar je kerst in je zwembroek viert,

Waar je een fles alcohol kunt kopen met 90%,

Waar chocolade bruine dames dansen op verschillende podiums,

Waar de junkies je buurman zijn,

Waar een aap als huisdier de normaalste zaak is,

Waar als enige land en moskee en kerk naast elkaar staan,

Waar de HEM in het centrum een prominente plek heeft,

Waar oud op nieuw één groot gekkenhuis is,

Waar kleine mieren het keukenblad vullen,

Waar de grafische vormgeving soms nog in de kinderschoenen staat,

Waar een djogo (liter bier) nog geen twee euro kost,

Waar het zwembad altijd voor verkoeling zorgt,

Waar bijna elke maaltijd inclusief kip is,

Waar je je eigen artwork terug vindt in Paramaribo,

Waar het fluiten en sissen naar vrouwen het straatbeeld is,

Waar grote muren beschilderd zijn met prachtige wallpaintings,

Waar de kinderen nog in schooluniform lopen,

Waar je je mond vaak brand aan de hete pepers,

Waar je op elke trip kaaimannen spot,

Waar warm eten op je werk een must is,

Waar je 22^ste verjaardag kunt vieren op een bounty –strand,

Waar de kapper alleen maar met een schaar overweg kan, en je dan ook nog in je oor knipt,

Waar de brug van 53meter hoog vaak voor zelfmoord wordt gebruikt,

Waar je voor ongeveer één euro een pakje sigaretten haalt,

Waar auto-ongelukken elke dag de voorpagina van de krant halen,

Waar papegaaien en apen op de hoek van een straat verkocht worden,

Waar elke Surinamer van een blanke geld probeert af te troffelen,

Waar twee muskieten larven uit je rug komen,

Waar engels te verstaan is maar neger-engels niet te begrijpen,

Waar alle vrouwen goed gevormd zijn,

Waar daggering in elke disco te zien is,

Waar de taxichauffeur met een fles drank naast je zit,

Waar ‘onze’ reisleiding het liefst alleen of met desi bouterse jaagt in de jungle,

Waar palmbomen overal waar je ook kijkt te zien zijn,

Waar je broodjes lever of nieren kunt kopen,

Waar je kunt zwemmen tussen de piranha’s,

Waar je elke dag rotti kunt eten,

Waar je een nieuwjaarsduik kunt maken met + 30gr,

Waar een volle tank benzine nog geen 15 euro kost,

Waar je de krant koopt met je eigen ontworpen advertenties,

Waar je een lekkere biefstuk erg gaat waarderen na elke dag rijst of bami,

Waar ‘een tuintje in je hart’ heel gewoon is,

Waar een collega elke dag een flesje cola moet hebben,

Waar gekko’s je overal aankijken in huis,

Waar je elk weekend kunt hangmatteren,,

Waar je een mooie scooter kunt huren voor 5 euro per dag,

Waar een avond R&B toch wel mooi kan zijn,

Waar je linksvoor in de auto plaats neemt, maar niet achter het stuur zit,

Waar je gratis kunt eten en drinken in het casino,

Waar je bent uitgenodigd op bruiloften die je niet eens kent,

Waar je een debuut kan maken op het Surinaamse journaal,

Suriname waar je elke dag versteld staat!

Suriname ga je missen!!!!!

Last week working at the HEM Suriname NV.

Het is dan alweer aangebroken, mijn laatste week werken bij de HEM.De tijd vloog voorbij en ben veel ervaringen rijker!Als eerst wil ik iedereen bij de HEM dus ook bedanken voor mijn stageplek! Voornamelijk Irene Spangenthal, Raoul Habieb en Terence Hoefdraad. Het was een professionele, interessante en creatieve ervaring om reclame te mogen maken voor de Surinaamse consumentenmarkt.Veel merken zijn bij mij voorbij gevlogen en ik heb oa reclame mogen maken voor: Brunswick, Dewar’s whisky, Grey Goose, KRUG, Grand Dame, La Veuve Cliquot, Ruinart, Glenmorangie, 10 Cane, Aveeno, Listerine, Clean & Clear, Maggi, Nescafe, Johnson & Johnson, Stayfree, Carefree, Lysol, Hemton Tea of Reckit Benckiser.

Van bilboards tot krantenadvertenties, van een nieuwe huisstijl tot wallpainting. Veel variatie waarin ik mijn creativiteit in kwijt kon. Nu is het alleen nog hopen op een goede eindbeoordeling en goedkeuring van mijn stageverslag ;)En dan kan ik nog tien dagen chillen & relaxen in het mooie Suriname! Lekker warm, no spang en geen hoofdpijn. HEERLIJK!

Wel heb ik twee banen aangeboden gekregen in Paramaribo. Één via mijn blog/sms de andere bij de HEM. Maar wees niet bang ik kom wel terug naar het koude Nederland. Al zie ik nog wel erg op tegen de kou! Maar misschien kan ik nog wel via afstand freelance werk doen in Nederland.

Ook ben ik afgelopen weekend weer in de rimboe geweest, deze keer weer veel dieren gespot. Verschillende slangen om mijn nek gehad, aapjes vast gehouden, jaguars gezien en veel verschillende kleurrijke vogels voor de export. Daarna zijn we wezen vissen, gedronken en gezongen bij het kampvuur en geslapen aan de coesewijnerivier.Die dag erna hadden Dion & Michael een verassing, ze hadden een quad geregeld waar we mee rond konden crossen in de jungle. Diep door de plassen scheuren en de modder meters hoog om je oren. Nog nooit zo onder de modder gezeten hehe ;) Maar na een lekkere tropische regenbui, waren we weer redelijk schoon.

Ook ga ik 27jan. één dag nadat ik vrij ben nog naar Matapica. Een natuurreservaat die rijk is aan schildpadden die het strand aandoen in het legseizoen om eieren te leggen.Hopen dat ik die dus ook nog kan zien voordat ik naar Wierden & Groningen ga.

Nog 19 dagen zon, jungle, palmbomen, papagaaien, apen, daggering, Surinaams eten, zwemmen, chillen, hangmatteren en 12 vrouwelijke huisgenoten !

Tot 6 febr noh!

Kerst vieren in mijn zwembroek & met een cocktail in mijn hand.

Ho Ho Ho,

Het begint langzamerhand een rare gewaarwording te worden hier.Overal kerstlampjes, kerstversiering en kerstmuziek in en om Paramaribo.‘ Let is snow, let is snow, let is snow’ hoor je als je in hartje centrum loopt van Paramaribo. Volgens mij kunnen ze hier wel heeeeel lang wachten op sneeuw.Ik denk zelfs dat meer dan 80% van de inwoners nog nooit sneeuw in het echt heeft gezien, laat staan de helse kou kent die er bij komt kijken.Zelfs ik moet er op dit moment ook niet aan denken ;)Als het hier rond de 29 graden is, kan ik het al gelijk merken dat het kouder is.Zo zijn we afgelopen weekend nog wezen zwemmen in de stad, heerlijk in het zwembad met een cocktailtje. Maar naast ons een mooie versierde kerstboom en op de achtergrond goede oude kerstmuziek. En dan voor te stellen dat er in NL eindelijk weer centimeters sneeuw ligt. Tot aan hinderlijk toe.

Ook hier in Suriname is het sommige dagen hoofdpijn voor de kerstdagen.Druk, deadlines, kerst en oud&nieuw. Alles valt samen de in de laatste maand van het jaar. Zo heb ik de laatste dagen veel advertenties gemaakt voor verschillende kranten.Bijna elke dag verschijnt er wel een adv. van mij in de krant. O.a. van Dewar’s whisky of Grey Goose vodka (erg duur en vaak gedronken door beroemdheden).Ook ben ik bezig met een groot billboard die komt te staan bij Vliegveld Zanderij.Volgend jaar is Dewar’s whisky hopelijk een groter begrip in Suriname.

Zo is Dewar’s whisky (my artwork) ook al te zien op grote tv schermen in de stad, 1 bij een groot en duur hotel aan de waterkant en ook 1 op een tv midden in hartje centrum Paramaribo. “Dewar’s whisky - Genieten tijdens de feestdagen!”Omdat kerst en oud & nieuw vieren in Suriname anders is als in Nederland.Gaan we eerste kerstdag maar bbq’en met 20 stagiaires bij ons versierde huis aan de Kwattaweg. Daarna misschien uit naar een grote club. En 2^de kerstdag naar een concert van Damaru (o.a. bekend van ‘tuintje in mijn hart’ samen met Jan Smit).Kerstavond hebben we een gala inclusief eten en drinken. En met oud op nieuw wordt het een lange dag in het centrum met feestvieren drinken en eten, heel veel eten.Alle Surinamers zeggen dat het een groot spektakel wordt, en dat de stad zwart is van de mensen (dat bedoel ik figuurlijk. :P ). We wachten dus in spanning af wat ons te wachten staat.

Bij deze wenst ik iedereen nog een keer fijne , koude, en witte feestdagen toe!

Groeten vanuit het kantoor van HEM Suriname. (ook lekker koel door de airco J )

“Sterken” in de jungle

Hier eindelijk weer een update uit het verre Suriname.

Zaterdag 14 november was het dan eindelijk zo ver.Bekenden ophalen op vliegveld Zanderij JNa meer dan 2 uur wachten op het vliegveld lande de KLM veilig op de Surinaamse grond. Na nog een uur wachten kwamen mijn ouders eindelijk naar buiten lopen.(die ochtend ervoor al snel een bordje gemaakt met ‘Fam. Sterk’)Ik wurmde mij snel tussen alle reis- en taxi- mensen en hield ook mijn bordje omhoog. Na een paar zoekende minuten van mijn ouders zagen ze mij in alle drukte staan tussen de verschillende naambordjes. Toch maar een raar maar ook super leuk gevoel om zo ver van huis te zijn en dan bekenden te zien.Met de terugweg naar de stad kregen ze al een goede indruk van de schoonheid maar ook de armoede van Suriname. Eenmaal aangekomen in de stad werden we afgezet bij het appartement van mijn ouders en konden ze even bijkomen van de hitte.Die avond zijn mijn ouders vroeg op bed gegaan (uitrusten van de lange reis).En heb ik mijn verjaardag s’avonds en s’nachts gevierd met 2 andere huisgenoten op WhiteBeach. Mooie kado’s, palmbomen, strand, drank, eten, mooie hutjes, slingers, ballonnen en iedereen in glitter&glamour kleding. Heerlijk je verjaardag vieren op een bounty-strand. Die ochtend na een paar uurtjes slaap in onze hangmatten op het strand zijn we weer terug gekeerd naar het centrum, na snel een koude douche te hebben genomen ben ik die ochtend weer naar mijn ouders gegaan om hun als gids Paramaribo te laten zien. De dagen erna o.a. naar Fort Zeelandia, de waterkant, een fietstour naar New Amsterdam, Frederiksdorp, de plantages, de Suriname rivier, een paar keer uit eten geweest, Srefidensi (onafhankelijkheidsdag) gevierd maar het mooiste kwam 19 november! De binnenlanden in van Suriname, het grote avontuur tegemoet.

Donderdag 18 nov. alle tassen,hangmatten en muggenbestrijdingen ingepakt voor de trip toen we die avond plotseling een telefoontje kregen. De “reisleiding” zat vast in de binnenlanden..... er stond niet genoeg water om terug te komen (door de droge tijd) en 1 jeep was kapot. We moesten de trip dus met een dag verlaten.

De reisleiding bestaat uit Dion (jager/stroper in de binnenlanden voornamelijk op vogels), Michael ( jager/ stroper in de binnenlanden voornamelijk op slangen en kaaimannen), Peter (Surinaamse blanke (boeroe) die hier al zijn hele levend woont), Paulus (creol & jager die als chauffeur mee gaat) en Guillano (Surinamer uit de stad).En Nienke (stagaire) en ouders, Kelly (stagaire) en ouders, en ik met met pap en mam.

Die ochtend daarna 19 november vertrokken we dus echt naar de binnenlanden van Suriname. We moesten 07.00uur verzamelen maar vertrokken uiteindelijk pas 10.30uur. Tja, in NL hebben we een horloge, en hier hebben ze de tijd...We gingen met 3 jeeps en 1 extra bus omdat er een kapotte auto stond in de jungle.De bauxietweg begon vol gaten en hobbels en de ouders vonden het maar apart en begonnen er al veel over te praten, maar Nienke, Kelly en ik wisten wat onze te wachten stond dus we hielden ons maar wijselijk stil :P.Ondanks alle gehobbel en geschud achter in de jeeps begonnen ze toch te genieten van de mooie schoonheid wat Suriname te bieden heeft. De eerste dag hadden we een rit van ongeveer 500km. En dat niet op een mooie geasfalteerde weg maar een bauxietweg (zie foto’s). Maar door meerdere malen te stoppen, te zwemmen , wilde dieren te spotten en te eten ging de 500km iets gemoedelijker. S’nachts aangekomen in Apoera. Stond het eten voor ons klaar en daarna konden we onze slaapplek opzoeken. Ouders boven in slaapkamers /2persoonsbedden en de jongeren buiten in een hangmat. Die avond had je wel een gevoel van “waar zijn we beland”, maar ochtends werd je wakker en zag je gelijk de mooie kant van de binnenlanden, uitzicht op de rivier, palmbomen, mooie vogels en een mooi guesthouse midden in de rimboe. Die morgen nog gezwommen met Senior en met zijn allen naar een indianendorp geweest, iets verderop. Dion & Micheal hebben overal connecties in de binnenlanden door het vele jagen.

Aan het eind van de middag vertrokken we verder naar Kabalebo. Volgens boeken over Suriname en reisfolders alleen te bereiken met het vliegtuig. Maar Dion en zijn bosmaten wisten een weg dwars door de jungle. Deze weg wordt anders alleen gebruikt door jagers. De jeeps pasten overal net door heen, en je moest hier een hele ervaren rijder zijn wil je daar door heen komen. Na uren door een dichtbegroeide weg te hebben gereden kwamen we aan bij de Kabalebo rivier. Groen, groen en nog eens groen, en geen tourist of mens te bekennen. (zie foto’s). Na een stuk over zandbanken en door de rivier te hebben gelopen kwamen we aan bij een nieuw (nog niet helemaal af) resort. Mooie grote hutten, wc’s, douche, en stromend water. Wat een luxe. Het was een verassing van Dion. Speciaal voor de pappie’s en de mammie’s.

S’middags gezwommen in de kabalebo -rivier s’avonds heerlijk opwarmen bij een kampvuur. Micheal en Dion hadden beloofd dat we een stukje kaaiman zouden proeven. Dus die avond liep Micheal met zijn jachtgeweer de rimboe in, maar helaas mocht hij niet meer jagen. De eigenaren van het ‘nieuwe’ resort zeiden dat er vanaf nu niet meer gejaagd mocht worden omdat het een nieuw resort kwam. Micheal stond ‘boos en teleurgesteld’ zijn jachtgeweer af en zei dat hij dan alleen maar even ging vissen. Maar......nog geen 5 min later liep hij het kamp alweer in, met op zijn schouders een kaaiman van ongeveer 1,80 meter!!Iedereen verbaasd en een beetje bang, maar later snel met de grote kaaiman op de foto. Die avond hebben de mammie’s nog ouderwetse kinderliedjes gezongen en zijn we allemaal lekker gaan slapen. Die ochtend daarna hebben we een lang gewandeld door de dichtbegroeide jungle. De ‘plaatselijke’ gids van het resort en Micheal lieten ons verschillende planten en bomen zien met genezende en verschillende ‘bij’ werkingen. Die middag weer terug gereden naar Apoera weer honderden km terug naar ‘de bewoonde’ rimboe wereld. Naja wat je bewoond kunt noemen. Eenmaal daar aangekomen hadden we weer pech met de auto ( de 2 lekke band, de eerste avond in Apoera ook al ). Daardoor zijn we ook die avond en volgende ochtend gebleven in Apoera deze keer wel in een ander plaatselijk guesthouse.Die ochtend dus een tijd gewacht op een nieuwe band en gepraat met de plaatselijke mensen uit Apoera. S’middags verder gereden naar Blanche Marie.

Maar toen.. midden in de jungle weer pech, een van de auto’s had de accu leeg.Dion haalde plaatselijke houthakkers op, om ons verder te vervoeren in 2 jeeps ipv 3. En alle bagage inclusief mijn vader en ik achter in de laadbak van een pick-up truck.Elk nadeel heeft ook weer zijn voordeel J.Na een lange rit achter in de pick-up van de houthakkers kwamen we aan op Blanche-Marie. Ook al ben je de jungle al een beetje gewend, en overdonderd je nog steeds.Die middag daar gechilld en gewommen in de vallen van Blanche-Marie.Ook hebben ze die avond ‘nog’ slingers en ballonnen opgehangen voor mijn verjaardag. Super leuk natuurlijk J. S’ ochtends werden we gewekt door het geluid van de brul apen en het geschreeuw van de papegaaien en gingen de pappie’s al vroeg vissen in de kabalebo- rivier. Tot Dion’s verbazing vingen ze nog 3 grote vissen.En de rest van de groep heeft apen gespot dicht bij onze hangmatten.Die avond alweer terug gereden naar het centrum, naja ‘alweer’ terug gereden.De v-snaar ging kapot, gelukkig nog kunnen maken, en weer 2 lekke banden.De laatste was er net 1 te veel. We hadden geen nieuwe meer.De laatste uren en kilometers dus met 13 personen in 2 jeeps naar huis gekeerd.

Het is moeilijk te verwoorden en te omschrijven wat we allemaal gezien en meegemaakt hebben, zowel pech als de mooie rimboe. Maar ik heb toch een redelijke poging gedaan, al vindt ik zelf.

De laatste dagen nog op dolfijnentrip geweest met mijn ouders en nog bij de mooiere restaurants uiteten geweest in Paramaribo. Nu 09.00 uur s’ ochtends, 8 december zitten mijn ouders alweer enkele dagen (met sjaal, handschoenen en een dikke winterjas) in Nederland.Het was een super mooie tijd, en ik heb mijn ouders Paramaribo en de jungle toch kunnen laten zien. Bedankt mam&pap voor de mooie tijd J !!!

Nu dagen later alweer druk aan het werk in het hier nog steeds warme Suriname gaat mijn ‘leventje’ hier gewoon weer door. En is de rust weer een beetje terug gekeerd.Naja rust, ik ben afgelopen weekend alweer op trip geweest :P . Nu met eigen gehuurde auto’s naar Berg en Dal, Brokopondo en het stuwmeer gereden.Pff wat een druk leven heb ik hier toch ..

Mensen ik zie dat het een lang verhaal is geworden dus ik moet maar een keer stoppen en ik heb nog geen eens de andere dingen verteld...Zoals dat er al 1 huisgenoot helaas door ziekte al vandaag naar huis vliegt, dat ‘kelly’ een meisje is overvallen.. etc etc Maargoed de tijd vliegt deze feest maanden zoals de andere maanden ook vast snel voorbij, en voordat ik het weet sta ik weer in Nederland! En dan kunnen jullie alles persoonlijk horen van deze bakra. (‘blanke uit Suriname’).

Groeten en alvast fijne feestdagen allemaal!

“A life less boring”

Hier weer eens een bericht, uit het (hier nog steeds) zonnige Suriname.Niet voor te stellen dat het in Nederland meer dan 20 zoniet 30 graden kouder is, en jullie de dikke winterjas al weer aan kunnen.Ik heb hier weer een drukke periode achter de rug.Op het werk kwam een ‘nieuw’ merk binnen; Dewar’s Whisky.Dewar’s whisky wordt de komende tijd (weer) de grootste klant voor HEM Suriname.In de jaren 80 was Dewar’s het grootste whisky merk in Suriname en omstreken en ook de alle grootste klant van HEM. Maar door alle omstandigheden hier (jaren 80) is dit vervaagd.

Nu anno 2009 wil Dewar’s Whisky met behulp van HEM weer het grootste whisky merk worden en Johny Walker voorbij streven. Qua grafisch vormgeving kan ik hier mijn steentje bijdragen. Ik wordt dit half jaar de aangewezen persoon (met vormgeving) bij HEM om Dewar’s weer op de kaart te zetten in Paramaribo en Suriname.Zo moest ik onlangs 2 grote krantenadvertenties maken voor ‘De West’ en ‘De ware tijd’. (samen goed voor een oplage van meer dertig-duizend)Één advertentie was zelfs meer dan een halve pagina groot.Mooi om s’ochtends hier de krant te kopen en je eigen werk te bewonderen.In de advertentie draaide het voornamelijk om promoting van Dewar’s cocktails op verschillende locaties in Paramaribo. Om de promoting compleet te maken moest iedereen er natuurlijk ‘goed en herkenbaar’ bij lopen. Zo ook te taak voor mij om meer dan 100 shirt te ontwerpen voor de verschillende promo’s. En daarnaast ook nog eens 2 grote ‘banners’ (spandoeken) te ontwerpen.

En als klap op de vuurpijl mocht ik ook een muurprojectie maken voor een super grote muur midden in het centrum van Suriname! Ze zijn op dit moment nog druk aan het schilderen met de wallpainting maar de foto’s volgen snel.

Om Dewar’s whisky goed te promoten en bekend te maken in Suriname zijn er internationale mensen overgevlogen o.a. uit New York ,Schotland en Puerto Rico.De eerste avond van aankomst kon de promo hier al gelijk beginnen.Die avond werd er gestart in (het iets duurdere) restaurant D’Optimist.Mijn banners groot hangend en staand in het restaurant en de internationale Dewar’s en HEM mensen allemaal lopend in mijn ontworpen shirts.Dan besef je toch in eens, hoe mooi dit vak toch kan zijn JHeerlijk wat whisky cocktails geproefd, complimenten gekregen van verschillende kanten en dus die avond met een zeer tevreden gevoel gaan slapen.Die week kregen de leidinggevende mensen en sales-mensen van de HEM inclusief de stagaire J een presentatie over Dewar’s whisky. Daar zat tevens ook een proeverij bij. Ik kan nu dus precies het verschil proeven en iedereen vertellen wat Dewar’s whisky onderscheidt van de andere whisky’s.Een paar dagen daarna volgden al gelijk de 2^de , 3^de, en 4^de promo in het centrum van Paramaribo. Één in een duur hotel hier in het centrum inclusief met een ingehuurde brasband en saxofonist en die avond ook in een trendy bar genaamd ‘Shakers’.Paramaribo kon dus even ruiken en proeven aan Dewar’s whisky maar natuurlijk ook aan mijn prachtige artwork ;)

Suriname is in ieder geval nog lang niet van mij af J

(www.dewars.comof een mooie commercial van Dewar’s is te zien op:http://www.youtube.com/watch?v=oDxtTb_WWUc )

Na alle hectiek van Dewar’s whisky staan er nu alweer andere grote projecten voor de deur. Van een grote promo voor L’Oreal tot aan een grote Maggi actie.Van Listerine folders tot aan een nieuwe supermarkt (wordt 1 van de grootste en mooiste van Paramaribo). Ook de reclame wereld hier, is erg druk en heeft veel verschillende deadlines.Zo kom ik de laatste tijd vaak langs de drukker om mijn artwork in te leveren en een paar dagen later groots en uitgeprint weer op te halen.

Zo nu jullie een kleine impressie hebben van mijn werk op mijn stage, zien jullie wel dat het niet overal rustig, chill en ‘no spang’ is in Suriname.Naast mijn stage geniet ik natuurlijk nog elke dag hier, en doet Suriname mij elke dag nog versteld staan! De dagen vliegen nog steeds voorbij, maar merk nu wel dat ik het leuk vindt als ik iets hoor uit ons koude kikkerlandje.

Ik voetbal hier elke maandag, heb al een paar keer geshopt in grote shoppingmalls, heb al heerlijk gezwommen in de Atlantische oceaan, ben al naar het casino hier geweest, ‘illegaal’ gezwommen in een super duur hotel :P, en veel zwembaden en terrasjes gezien J.

Ik stop nu weer met mijn verhaal en ga nog even chillen in mijn hangmat om morgenochtend mij weer creatief in te zetten voor de HEM!

Bye Bye

Jan Sterk Jr.

Het ware tarzan gevoel ;)

Vrijdag 02 oktober was het eindelijk zo ver. We hadden een trip geregeld naar het binnenland/ jungle met 2 overnachtingen.Vrijdagmiddag rond half 5 werden we opgehaald met een busje vanaf ons huis aan de Kwattaweg. Om vervolgens onze ‘reisleiders’ op te pikken bij hun huis.

Het busje zat al redelijk vol met 20 studenten, 2 vrienden van Dion & Guillermo (reisleiders) en met een hele berg aan bagage, maar eenmaal aangekomen bij het huis van Guillermo kwam er tot onze grote verbazing nog eens een hele lading bagage bij.Liters flessen water, liters flessen frisdrank, grote koelboxen, potten en pannen, een lading eten en een paar grote jachtgeweren en vlijmscherpe messen moesten we nog kwijt in ons ‘toen al’ volle busje. Eenmaal na wat passen en meten, en met nog minder beenruimte dan dat we daarvoor hadden en na een paar keer stoppen bij verschillende locaties om vlees en ijsblokken te halen konden we eindelijk verder.

Al snel kwamen we op de oranje/rode bauxietwegen terecht en werden de wegen steeds smaller en de omgeving steeds groener. Na 2 uur gehobbbeld te hebben over de bauxietwegen met grote gaten en bulten. Kwamen we (allemaal rood van de bauxiet) aan bij het morrondorp Kwakoegron. Daar konden we onze reis verder voortzetten in 2 kleine boten die daar al voor ons klaar lagen. Een paar creolen (bosnegers) hielpen ons met het verplaatsen van onze bagage en na een klein half uurtje konden we weg varen naar ....., ja waar naar toe eigenlijk.Eenmaal op de rivier werd het steeds donkerder en de duisternis kwam ons tegemoet. Soms zagen we dat glinsterende ogen in het water ,grote kaaimannen en hoorden we rare en aparte geluiden vanuit de jungle.Donkere bomen en water meer konden we niet zien midden in de nacht.Na zo’n anderhalf uur te hebben gevaren kwamen we aan bij een zandbank.Daar konden/moesten we onze eerste avond blijven. De kok begon met koken en de andere reisleiders begonnen een kampvuur te bouwen. Een uur later zaten we etend en drinkend om het kampvuur in de middle of nowhere. Bij de eerste avond vloeide de borgoe 82 (Surinaamse rum) al rijkelijk maar helaas hielp dat niet bij het slapen, want de grond voelde nog steeds hard aan.

Na 2 kleine uurtjes te hebben geslapen werd ik alweer wakker door rare geluiden en laag overvliegende vogels. Toen de zon eenmaal boven de bomen kwam en ons zowat weg brandde werd iedereen snel wakker en zaten we heerlijk aan ons ontbijtje.Na ons ontbijt gingen we al weer snel verder de jungle in.Na weer een dik uur te hebben gevaren kwamen we aan bij een grotere zandbank (de zandbanken komen door de grote droge tijd die er nu is). Hier konden we slapen voor onze tweede nacht, maar deze keer gelukkig wel in een hangmat.

Na onze slaapplek te hebben ingericht wouden we graag wat afkoeling.Het zweet goot namelijk weer van onze rug af door de extreme hitte.We kwamen op het idee om naar de overkant te zwemmen om te kijken wat daar was, maar het werd ons gelijk afgeraden omdat er volgens de 3 creolen (die ook mee waren) piranha’s zwemmen. Hmm..., okee dan toch maar in het ondiepe water blijven! Maar wouden we wel echt zwemmen dan moesten we met 1 creol meelopen.Zo gezegd zo gedaan, 100 meter verderop konden we volgens hem wel zwemmen en zouden we geen last hebben van de piranha’s. Maar kwamen we verder dan 200 meter dan waren ze er wel weer ... Raar, maargoed toen toch maar wat afkoeling gezocht.

Die middag lekker gechillt in de hangmat, gezwommen in de saramaca rivier en uitgerust op de grote zandbank.Aan het eind van de middag toen het al een beetje donker begon te worden gingen we weer de rivier op. Opzoek naar kaaimannen. Dion en de andere reisleiders hielden de waterkant goed in de gaten en speurden alles af met hun zaklampen.Na een tijdje zoeken gingen we naar de waterkant, om echt een stuk de jungle in te gaan, Dion voorop met een groot jachtgeweer de studenten er snel achteraan en achteraan 2 creolen met ook jachtgeweren en grote messen.Dion drukte mij opeens zijn jachtgeweer in zijn handen en begon in het om zich heen te hakken, alle struiken en dunne bomen werden opgekapt en daarna een grote liaan.“Nu kan iedereen toch even slingeren aan de liaan, ja toch” Iedereen ene paar keer heen en weer geslingerd in de jungle. Helaas kwam ik mijn Jane daar niet tegen haha.Toen weer terug naar de boot en na een tijdje gezocht te hebben kwamen we een kaaiman tegen aan de waterkant, we vaarden er rustig naar toe en Dion sprong snel het water in en na een klein gevecht pakte hij de kaaiman met blote handen. Daarna was het aan iedereen (die het durfde) de kaaiman vast te houden en natuurlijk snel op de foto te gaan.

In de tijd dat we weer terug vaarden naar ‘onze’ zandbank kwamen we nog veel meer kaaimannen tegen. Ook kwamen we meerdere malen met de boot op een zandbank terecht, iedereen moest eruit om de boot te drukken, om vervolgens er snel weer in de duiken als het weer dieper werd. De terug weg kon ik eigenlijk niet helpen want ik had een dikke snee in mijn voet gekregen door de jungle tocht, en na alle verhalen over de piranha’s leek het mij niet zo’n goed idee om ook de boot te gaan drukken.Maar volgens Dion kon het wel en ben uiteindelijk met mijn bebloede been toch maar het water in gegaan. Gellukkig geen roofvissen tegengekomen haha.Ook werd er plotseling geschoten uit onze boot. Een creol zag een grote kaaiman en wou hem doodschieten voor de bbq, maar helaas, mis. Alle dames in de boot dus voor niks aan het gillen en bang gemaakt :PHelaas hadden we dus geen kaaiman op de bbq maar eenmaal aangekomen was er toch een ander lekker stukje vlees. Verse piranha! De reisleiding die was gebleven hadden er een paar gevangen en geroosterd, niet verwacht dat die vissen nog zo groot waren, en dat wij daar gewoon tussen gezwommen hadden...

Ook hadden Guillermo en de mannen die bleven de zanbank versierd met ballonnen, kaarsen en fakkels. Maar ook hadden ze de bosrand in de hens gestoken met benzine. Dit was om alle dieren en muggen op afstand te houden. De balonnen en fakkels waren waren voor 2 jarigen in ons midden en die wouden die avond een feest houden.Locatie: ergens in de rimboe , Dresscode: Tarzan & Jane.(Een paar dagen eerder snel een uitnodiging in elkaar gezet met 1 van de jarigen)Het was een super mooi maar ook wel raar gezicht. Iedereen verkleed midden in de jungle. Het was een gezellige avond (met veel eten en drank en met een groot kampvuur) die tot de late uurtjes duurde.

Die dag erna heerlijk uitgerust. Uitrusten een belangrijk punt in Suriname;)Nog een beetje gezwommen te hebben en iedereen zijn schietkusten kon vertonen met de grote jachtgeweren gingen we weer richting de bewoonde wereld.Na ruim 2 uur gevaren te hebben kwamen we weer aan bij Kwakoegron.Daar werd er nog 1 keer voor ons gekookt en konden we terug naar huis.Gelukkig was de bus iets minder vol, omdat we alles hadden opgedronken en gegeten die paar dagen:P Zondagavond waren we eindelijk weer terug aan de kwatta en hadden we eindelijk weer een “lekker” bed , wc, en douche tot onze beschikking.Niet verwacht dat je een koude douche,(geen warm water in Suriname) en een hard bed ook nog gaat waarderen haha.Die avond snel in mijn bed gedoken en heerlijk geslapen ,omdat ik die volgende ochtend gewoon weer aan het werk moest.

Nu alweer een week en weekend verder, en woensdag al een maand in Paramaribo zit vliegen de dagen / weken nog steeds snel voorbij. Afgelopen maandag ook voor het eerst aan een voetbalwedstrijd mee gedaan. (werd uitgenodigd door een collega van de HEM) twee keer ,een uur pff en dat met die hitte. Die avond dus weer heerlijk geslapen;) En dit weekend een havaanse, islamitische bruiloft meegemaakt erg apart om mee te maken, en erg veel gegeten. Daarna uitgeweest met de 4 studenten en taxichauffeur, die ook mee ging naar de bruiloft. Raar als je de mensen helemaal niet kent, maar blijkbaar een gewoonte hier.Op stage bevalt het nog steeds prima, heb een grote kast bestickerd (eigen ontwerp) van 2 bij anderhalve meter. En ben bezig met 2 product folders van Clean & Clear en Aveeno. www.cleanandclear.com en www.aveeno.com

Het heeft weer een tijdje geduurd maar niet verwacht dat mijn verhaal nog zo lang zal worden . Dus ga maar weer eens stoppen Abun. Maar nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn Surinaamse avonturen ;)

Dikke brasa uit Paramaribo

Eerste week in Paramaribo

Zaterdagochtend 09.30uur Surinaamse tijd

Waar moet ik beginnen.. ik heb in één week al weer zo veel meegemaakt.

Laat ik beginnen bij het weekend. Afgelopen vrijdagavond naar salsa les geweest met alle andere huisgenoten, ik dacht dat ik wel wat dansmoves in huis had, maar dat viel mij toch nog wel vies tegen. De andere huisgenoten hadden al 6 lessen gehad en viel dus gelijk met mijn neus in de boter. Na salsa les hebben we wat gegeten en gedronken bij een paar andere studenten thuis. Heerlijk nederlandse patat met een kroket; )Daarna zijn we uitgeweest naar een leuke cafeetje midden in het centrum.

Die dag erna vertrokken we s’ochtends naar WhiteBeach (zie foto’s) om lekker uit te rusten en bij te komen van de avond daarvoor. Eerst een hangmat gekocht en daarna de hele dag gechilld aan het strand. Kon de hitte moeilijk verdragen door die avond ervoor dus de hangmat was een ideale (kater) oplossing ;) S’avonds nog een keer uitgeweest naar een cocktailbar en daarna naar een grote discotheek iets buiten de stad. Zondags nog maar een keer een dagje uitgerust bij een zwembad in de buurt.

Heerlijk die Surinaamse mentaliteit hier J

Maandag was dan eindelijk mijn eerste stagedag aangebroken. Ik vertrok samen met 2 andere studenten rond 07.30uur van huis om een taxibusje te nemen naar mijn werk.Moet elke dag stage lopen van 08.00uur tot 15.30uur.De eerste dag gelijk een vergadering meegemaakt (wat ze elke maandag hebben) dus ik wist gelijk waar iedereen mee bezig was en welke klanten ze hadden, erg handig dus. Die maandagavond na mijn werk ook gelijk een suikerfeest meegemaakt (een andere huisgenoot was uitgenodigd door een collega om langs te komen ).Het feest begaf zich op 1 hele grote zandweg buiten de stad.Alle mensen die daar wonen zaten buiten feest te vieren met familie en vrienden ,buiten te eten en te drinken. Brandende fakkels, kaarsen en vuurwerk en veel brommers en scooters maakten het feest compleet. Na in een file te hebben gestaan van kijkende en bekeken auto’s (met super harde bubbling, reggae, r&b en salsa muziek “en ons taxibusje met harde muziek van o.a. jannes, jan smit, andre hazes” :P )

Het was een grote happening en het was erg mooi en apart om mee te maken.Ook wij waren een groots bekijks als enige blanken daar en met veel blonde dames.Dinsdags, woensdag o.a. de dagen gevuld met internet installeren, emailadres account aanmaken, zorgen dat ik op de interne server kan van HEM.Allemaal nog wel een gedoe hier, omdat ze hier geen ‘apple’ computers gewend zijn.De laatste dagen mocht ik al gelijk beginnen met ontwerpen en kon ik al kleine opdrachten overnemen van de grafische vormgever.Mijn eerste etiketten voor siroop liggenhier al klaar, en mijn eerste concept voor een folder ook. Ik krijg erg de vrijheid met ontwerpen en daarom erg leuk en uitdagend.

Woensdagochtend trouwens ook voor het eerst een aap in het wild gezien bij ons in de achtertuin, echt super om dat zo van dichtbij mee te maken. Woensdagavond met een groepje een grote spin weggehaald bij een gillende dame in huis. Ook dat was een hele happening ;)

Gisteravond zijn er weer 3 dames bijgekomen in ons huis en hebben we een heerlijke bbq gehad. Ik ga maar weer eens stoppen. Ik hou jullie op de hoogte!

Groeten ( + “boks” ) uit Paramaribo.

Nieuwe foto's + nieuw telefoon nummer

Hier een link met nieuwe foto'svan de omgeving + Whitebeach

http://picasaweb.google.com/jansterkjunior/

Mijn nieuwe telefoonnummer is;

00597 8810059