Vrijdag 02 oktober was het eindelijk zo ver. We hadden een trip geregeld naar het binnenland/ jungle met 2 overnachtingen.Vrijdagmiddag rond half 5 werden we opgehaald met een busje vanaf ons huis aan de Kwattaweg. Om vervolgens onze ‘reisleiders’ op te pikken bij hun huis.

Het busje zat al redelijk vol met 20 studenten, 2 vrienden van Dion & Guillermo (reisleiders) en met een hele berg aan bagage, maar eenmaal aangekomen bij het huis van Guillermo kwam er tot onze grote verbazing nog eens een hele lading bagage bij.Liters flessen water, liters flessen frisdrank, grote koelboxen, potten en pannen, een lading eten en een paar grote jachtgeweren en vlijmscherpe messen moesten we nog kwijt in ons ‘toen al’ volle busje. Eenmaal na wat passen en meten, en met nog minder beenruimte dan dat we daarvoor hadden en na een paar keer stoppen bij verschillende locaties om vlees en ijsblokken te halen konden we eindelijk verder.

Al snel kwamen we op de oranje/rode bauxietwegen terecht en werden de wegen steeds smaller en de omgeving steeds groener. Na 2 uur gehobbbeld te hebben over de bauxietwegen met grote gaten en bulten. Kwamen we (allemaal rood van de bauxiet) aan bij het morrondorp Kwakoegron. Daar konden we onze reis verder voortzetten in 2 kleine boten die daar al voor ons klaar lagen. Een paar creolen (bosnegers) hielpen ons met het verplaatsen van onze bagage en na een klein half uurtje konden we weg varen naar ....., ja waar naar toe eigenlijk.Eenmaal op de rivier werd het steeds donkerder en de duisternis kwam ons tegemoet. Soms zagen we dat glinsterende ogen in het water ,grote kaaimannen en hoorden we rare en aparte geluiden vanuit de jungle.Donkere bomen en water meer konden we niet zien midden in de nacht.Na zo’n anderhalf uur te hebben gevaren kwamen we aan bij een zandbank.Daar konden/moesten we onze eerste avond blijven. De kok begon met koken en de andere reisleiders begonnen een kampvuur te bouwen. Een uur later zaten we etend en drinkend om het kampvuur in de middle of nowhere. Bij de eerste avond vloeide de borgoe 82 (Surinaamse rum) al rijkelijk maar helaas hielp dat niet bij het slapen, want de grond voelde nog steeds hard aan.

Na 2 kleine uurtjes te hebben geslapen werd ik alweer wakker door rare geluiden en laag overvliegende vogels. Toen de zon eenmaal boven de bomen kwam en ons zowat weg brandde werd iedereen snel wakker en zaten we heerlijk aan ons ontbijtje.Na ons ontbijt gingen we al weer snel verder de jungle in.Na weer een dik uur te hebben gevaren kwamen we aan bij een grotere zandbank (de zandbanken komen door de grote droge tijd die er nu is). Hier konden we slapen voor onze tweede nacht, maar deze keer gelukkig wel in een hangmat.

Na onze slaapplek te hebben ingericht wouden we graag wat afkoeling.Het zweet goot namelijk weer van onze rug af door de extreme hitte.We kwamen op het idee om naar de overkant te zwemmen om te kijken wat daar was, maar het werd ons gelijk afgeraden omdat er volgens de 3 creolen (die ook mee waren) piranha’s zwemmen. Hmm..., okee dan toch maar in het ondiepe water blijven! Maar wouden we wel echt zwemmen dan moesten we met 1 creol meelopen.Zo gezegd zo gedaan, 100 meter verderop konden we volgens hem wel zwemmen en zouden we geen last hebben van de piranha’s. Maar kwamen we verder dan 200 meter dan waren ze er wel weer ... Raar, maargoed toen toch maar wat afkoeling gezocht.

Die middag lekker gechillt in de hangmat, gezwommen in de saramaca rivier en uitgerust op de grote zandbank.Aan het eind van de middag toen het al een beetje donker begon te worden gingen we weer de rivier op. Opzoek naar kaaimannen. Dion en de andere reisleiders hielden de waterkant goed in de gaten en speurden alles af met hun zaklampen.Na een tijdje zoeken gingen we naar de waterkant, om echt een stuk de jungle in te gaan, Dion voorop met een groot jachtgeweer de studenten er snel achteraan en achteraan 2 creolen met ook jachtgeweren en grote messen.Dion drukte mij opeens zijn jachtgeweer in zijn handen en begon in het om zich heen te hakken, alle struiken en dunne bomen werden opgekapt en daarna een grote liaan.“Nu kan iedereen toch even slingeren aan de liaan, ja toch” Iedereen ene paar keer heen en weer geslingerd in de jungle. Helaas kwam ik mijn Jane daar niet tegen haha.Toen weer terug naar de boot en na een tijdje gezocht te hebben kwamen we een kaaiman tegen aan de waterkant, we vaarden er rustig naar toe en Dion sprong snel het water in en na een klein gevecht pakte hij de kaaiman met blote handen. Daarna was het aan iedereen (die het durfde) de kaaiman vast te houden en natuurlijk snel op de foto te gaan.

In de tijd dat we weer terug vaarden naar ‘onze’ zandbank kwamen we nog veel meer kaaimannen tegen. Ook kwamen we meerdere malen met de boot op een zandbank terecht, iedereen moest eruit om de boot te drukken, om vervolgens er snel weer in de duiken als het weer dieper werd. De terug weg kon ik eigenlijk niet helpen want ik had een dikke snee in mijn voet gekregen door de jungle tocht, en na alle verhalen over de piranha’s leek het mij niet zo’n goed idee om ook de boot te gaan drukken.Maar volgens Dion kon het wel en ben uiteindelijk met mijn bebloede been toch maar het water in gegaan. Gellukkig geen roofvissen tegengekomen haha.Ook werd er plotseling geschoten uit onze boot. Een creol zag een grote kaaiman en wou hem doodschieten voor de bbq, maar helaas, mis. Alle dames in de boot dus voor niks aan het gillen en bang gemaakt :PHelaas hadden we dus geen kaaiman op de bbq maar eenmaal aangekomen was er toch een ander lekker stukje vlees. Verse piranha! De reisleiding die was gebleven hadden er een paar gevangen en geroosterd, niet verwacht dat die vissen nog zo groot waren, en dat wij daar gewoon tussen gezwommen hadden...

Ook hadden Guillermo en de mannen die bleven de zanbank versierd met ballonnen, kaarsen en fakkels. Maar ook hadden ze de bosrand in de hens gestoken met benzine. Dit was om alle dieren en muggen op afstand te houden. De balonnen en fakkels waren waren voor 2 jarigen in ons midden en die wouden die avond een feest houden.Locatie: ergens in de rimboe , Dresscode: Tarzan & Jane.(Een paar dagen eerder snel een uitnodiging in elkaar gezet met 1 van de jarigen)Het was een super mooi maar ook wel raar gezicht. Iedereen verkleed midden in de jungle. Het was een gezellige avond (met veel eten en drank en met een groot kampvuur) die tot de late uurtjes duurde.

Die dag erna heerlijk uitgerust. Uitrusten een belangrijk punt in Suriname;)Nog een beetje gezwommen te hebben en iedereen zijn schietkusten kon vertonen met de grote jachtgeweren gingen we weer richting de bewoonde wereld.Na ruim 2 uur gevaren te hebben kwamen we weer aan bij Kwakoegron.Daar werd er nog 1 keer voor ons gekookt en konden we terug naar huis.Gelukkig was de bus iets minder vol, omdat we alles hadden opgedronken en gegeten die paar dagen:P Zondagavond waren we eindelijk weer terug aan de kwatta en hadden we eindelijk weer een “lekker” bed , wc, en douche tot onze beschikking.Niet verwacht dat je een koude douche,(geen warm water in Suriname) en een hard bed ook nog gaat waarderen haha.Die avond snel in mijn bed gedoken en heerlijk geslapen ,omdat ik die volgende ochtend gewoon weer aan het werk moest.

Nu alweer een week en weekend verder, en woensdag al een maand in Paramaribo zit vliegen de dagen / weken nog steeds snel voorbij. Afgelopen maandag ook voor het eerst aan een voetbalwedstrijd mee gedaan. (werd uitgenodigd door een collega van de HEM) twee keer ,een uur pff en dat met die hitte. Die avond dus weer heerlijk geslapen;) En dit weekend een havaanse, islamitische bruiloft meegemaakt erg apart om mee te maken, en erg veel gegeten. Daarna uitgeweest met de 4 studenten en taxichauffeur, die ook mee ging naar de bruiloft. Raar als je de mensen helemaal niet kent, maar blijkbaar een gewoonte hier.Op stage bevalt het nog steeds prima, heb een grote kast bestickerd (eigen ontwerp) van 2 bij anderhalve meter. En ben bezig met 2 product folders van Clean & Clear en Aveeno. www.cleanandclear.com en www.aveeno.com

Het heeft weer een tijdje geduurd maar niet verwacht dat mijn verhaal nog zo lang zal worden . Dus ga maar weer eens stoppen Abun. Maar nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn Surinaamse avonturen ;)

Dikke brasa uit Paramaribo